EP16 :: งดงามอย่างไทย หัวใจครูนาฏศิลป์ กับ "เกศสุริยง" ::





เดือนนี้เราจะพาทุกท่านไปทำความรู้จักกับสมาชิกอีกท่าน
ที่ใครหลายคน อาจไม่ได้รู้จักตัวตนของเธอมากนัก
"เกศสุริยง" หรือที่เพื่อนๆมักเรียกกันว่า "ครูเกศ"
ล็อกอินชื่อไทยๆ ที่ทำให้เรารู้สึกได้ถึง
ความเป็นเอกลักษณ์แบบไทย
ด้วยเนื้อหาที่แสดงถึงความเป็นผู้รู้ในสาขานาฏศิลป์ไทย
และข้อมูลความรู้มากมายที่อัดแน่น
ถูกบรรจงร้อยเรียงมาเป็นตัวอักษรที่ง่ายต่อการเข้าใจ
อีกทั้งยังเป็นเจ้าของรางวัล
อันดับที่ 3 Best Education Blog
ใน BlogGang Poppular Award #12
รายการ BlogGang Hang Girls EP.16 เทปนี้
จึงขออาสาพาทุกท่านไปทำความรู้จักกับครูเกศกันค่ะ

Smiley






ชื่อสมาชิก : เกศสุริยง
เว็บไซต์ : https://rouenrarai.bloggang.com

คุณรจ : ครูเกศเริ่มต้นการเขียนบล็อกที่บล็อกแก๊งเลย
หรือว่ายังไงเอ่ย?
คุณเกศสุริยง : ครึ่งชีวิตไปใช้ชีวิตอยู่ที่เยอรมนี
คุณรจ : ใช้คำว่าครึ่งชีวิต
คุณกุ๊งกิ๊ง : เป็นเด็กนอก
คุณเกศสุริยง : ใช่ค่ะ เป็นเด็กนอก พอกลับมาอยู่เมืองไทยก็มีความว่างเยอะ ทีนี้เราก็ไปเห็นน้องสาวก็ถามว่า 'เธอทำอะไรอ่ะ'
ทุกเช้าก็จะเห็นมีเด็กหัวโล้นๆตัวเล็กๆนะคะว่าแบบเอ๊ะใคร
น้องบอกว่า...อ๋อนี่ลูกคุณก๋า น้องหมิง
เราก็ยังแบบงงว่าบล็อกแก๊งมันคืออะไร ทีนี้เราก็เริ่มมองๆ
เฮ้ย...มันเหมือนครอบครัวใหญ่อ่ะ คนนี้เก่งพรีเซนเรื่องงานเขียน
คนนี้พรีเซนเรื่องอาหาร แล้วเราจะพรีเซนเรื่องอะไร? อาหารก็ทำไม่เป็น ก็มีเรื่องนาฎศิลป์ไทยนี่แหละที่พอจะถ่ายทอดได้

คุณแหม่ม : ณ แปดปีที่แล้วใช่ไหมคะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : ก็เลยเริ่มที่จะถ่ายทอดนาฏศิลป์
คุณรจ : คือกลับจากเยอรมันก็ไม่รู้ว่าจะถ่ายทอดอะไร
คุณเกศสุริยง : ใช่ ก็คือว่างงานเยอะ ช่วงนั้นมีแดจังกึมด้วย ก็นอนกินจนอ้วน
คุณกุ๊งกิ๊ง : ซังกุงสูงสุดอยู่นี่!!
คุณเกศสุริยง : ตอนมา 45 กิโลกรัม
คุณกุ๊งกิ๊ง : ดูแดจังกึมปุ๊บ...
คุณเกศสุริยง : 70
คุณกุ๊งกิ๊ง : เออแก หรือเป็นว่าฉันดูแดจังกึมวะ
คุณรจ : ไม่ๆ ของแกตั้งแต่แดจังกึมยังไม่เข้าล่ะ ตั้งแต่เกาหลียังไม่เข้าไทยล่ะเธออ่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : ไม่โอเคเลย เพื่อนไม่โอเคกับเพื่อนเลย

ทีมงานแอบเห็นด้วยกับคุณรจนะคะเนี่ย Smiley Smiley Smiley

คุณรจ : มันก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นใช่ไหมคะ
คุณเกศสุริยง : เราก็เลยให้น้อง บอกว่า เฮ้ย...แกเอาลิงค์มาให้ฉันที ฉันจะสมัคร ในการสมัครก็จะใช้ชื่อจริงบ้าง นั่นนู่นนี่บ้าง ไม่ผ่าน! จะใช้ชื่ออะไรดีวะ ประมาณ 7-8 ชื่อ ที่เรามั่นใจก็ไม่ผ่าน แล้วเราเผลอเหลือบไปเห็นปฎิทินตั้งโต๊ะของธนาคาร เป็นรูปเกี่ยวกับนางละครไทย มองไป...นั่นพราหมณ์เกศสุริยง อ้าวผ่าน ตกลงใช้ชื่อนี้เลย คือไม่อยากเปลี่ยนแล้ว เพราะเปลี่ยนมา 7-8 ครั้งแล้ว ซึ่งนี่คือที่มาของ...เกศสุริยง!!
คุณเกศสุริยง : กลับกลายเป็นว่า สมัยก่อนคนจะเรียกว่าครูเล็ก เดี๋ยวนี้จะกลายเป็นครูเกศ
คุณกุ๊งกิ๊ง : มีความอินเตอร์


คุณแหม่ม : เราเริ่มเขียนบล็อก เนื้อหาที่เขียนเป็นนาฎศิลป์ก่อนเลยรึเปล่าคะ
คุณเกศสุริยง : เป็นนาฎศิลป์ก่อนค่ะ คือเริ่มแรกก็เกร็งค่ะ อย่างน้องดาวอาหารก็เก่ง คุณก๋าก็บทประพันธ์เก่ง สมัยนั้นมีบล็อกธรรมะป้ากุ๊ก น้องมี่เกี่ยวกับของแต่งบล็อก
คุณแหม่ม : ป้ามด...ทันป้ามดใช่ไหมคะ
คุณเกศสุริยง : ป้ามดไม่ทันแต่ใช้แบบอย่างของป้ามดมาตกแต่งบล็อก

คุณกุ๊งกิ๊ง : แต่เนื้อหาในบล็อกที่เราเห็นตอนนี้คือ คำว่านาฎศิลป์ในตอนนี้ บางคนมองว่าแบบไกลตัวรึเปล่า อยู่ดีๆรำรึเปล่า ครูเกศลองเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ ว่าเนื้อหาส่วนใหญ่เราเล่าเรื่องเกี่ยวกับอะไร
คุณเกศสุริยง : เนื้อหาส่วนใหญ่ก็จะเล่าเรื่องเกี่ยวกับนาฎศิลป์ไทย สมัยเด็กๆเราจะค้นหาอะไร มันยาก ต้องเข้าห้องสมุด ต้องไปนั่งห้องสมุดเสาร์อาทิตย์ ต้องไปค้น ไปค้นมีแต่ภาพอีก ภาพก็ไม่รู้ว่ายังไง เวลาเรียนก็ต้องจดท่ารำ รู้สึกว่ามันยุ่งยาก เราน่าจะทำอะไรที่ฝากเอาไว้ให้สังคม ก็เลยเป็นแรงบันดาลใจ เขียนทั้งประวัติการแสดง มีคลิปให้เราดูตาม ให้ศึกษาตาม


คุณเกศสุริยง : จริงๆ นาฏศิลป์ไทยก็มีพื้นฐานเหมือนกับสาขาแขนงอื่น มีทั้งการลักคอ การเอียงคอ ตั้งวง จีบหน้า จีบยาว จีบสั้น มีหมด คนก็ต้องเรียนพื้นฐานหมด จริงๆที่ครูเกศคัดไว้มันเป็นการแสดงแล้ว ซึ่งปีแรกๆ ก็จะเป็นครู ของปรมาจารย์ที่ทำเอาไว้มาเผยแพร่ บางทีก็อยู่ในบทเรียนของมัธยม ของมหา'ลัย
คุณกุ๊งกิ๊ง : ถึงว่า...บล็อกฮอตมาก เพราะอะไร เด็กมาทำรายงาน
คุณเกศสุริยง : มีๆ 'พี่ๆขอเนื้อเพลงหน่อย' บางทีเวลาเด็กขอเราก็ตกใจเหมือนกัน
คุณกุ๊งกิ๊ง : ใจเย็นๆนะลูก หนูค่อยๆคุยกัน เดี๋ยวครูมีเวลาครูมาตอบ หนูใจเย็นด้วย
คุณรจ : แต่หลังๆ เห็นมีเขียนบล็อกเกี่ยวกับการแต่งหน้านางรำด้วยใช่ไหมคะ
คุณเกศสุริยง : ใช่ค่ะ มีเกี่ยวกับสอนพื้นฐานการแต่งหน้า สอนทำเครื่องประดับสำหรับโรงเรียนที่อยู่ไกลๆ บางทีเขาขาดแคลน อาจจะประยุกต์จากวัสดุพื้นบ้านมาแต่งตัว
คุณกุ๊งกิ๊ง : เพราะนางรำจะต้องมีเครื่องเยอะๆใช่ไหมคะ
คุณเกศสุริยง : ใช่ค่ะ

คุณแหม่ม : ในระยะเวลา 8 ปี ครูเกศสร้างบล็อกพันกว่าบล็อก ครูเกศได้อะไรบ้างคะ บล็อกแก๊งไม่ได้ให้อะไรเลยนะ
คุณรจ : แล้วเป็นบล็อกที่ดูมีความรู้ มีสาระด้วย
คุณเกศสุริยง : คือตั้งแต่เรียนมา เราศึกษาวิชามาทางด้านนี้ แล้วมาต่อที่วิทยาลัยครูบ้านสมเด็จเจ้าพระยา ได้มีโอกาสเรียนกับศิลปินแห่งชาติ แม่เฉลย ศุขะวณิช และก็แม่ม่อม แม่ม่อมนี่เป็นภรรยาของท่านทนงศักดิ์ ภักดีเทวา เราก็ได้ความรู้ละเอียดเยอะ แล้วทีนี้เราก็เสียดาย เรามัวไปใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก ความรู้เรามี แล้วเราก็ไม่ได้เป็นครูในระบบ เราก็คิดว่าเราไม่อยากให้ตายตามตัว
คุณรจ : มันก็จะอยู่กับเราคนเดียว
คุณเกศสุริยง : ใช่ เริ่มแรกเราก็ไม่ถนัดเรื่องคอมพิวเตอร์ เรื่องเทคโนโลยีเลย ก็ค่อยๆแกะ โดนไวรัสสองสามครั้งยังมีเลย ก็ไม่หวั่น ไวรัสก็ไวรัสสิ ฉันไม่ยอม! ก็เลยทำเพื่อเป็นวิทยาทานให้กับนักเรียนและนักศึกษา
คุณกุ๊งกิ๊ง : ตายล่ะ...อยากจะขอบคุณแทนเด็กสมัยนี้มาก เพราะว่ามันเป็นแหล่งความรู้ อยากให้น้องๆที่เข้ามาดู เข้ามาเสาะหาความรู้ ยังไงนาฎศิลป์ก็ยังคงต้องอยู่คู่กับเรา ครูเกศมาแบ่งปันให้
คุณแหม่ม : คือสละเวลานะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : ใช้คำว่าเสียเวลาก็ได้นะ แต่ว่ามาทำให้
คุณแหม่ม : การจะเขียนบล็อกแต่ละบล็อกไม่ใช่เรื่องง่ายๆนะ ต้องตรวจ ต้องลงรูป เนื้อหาต้องแม่น
คุณกุ๊งกิ๊ง : อย่างงี้สามารถก็อปปี้รายงานส่งครูได้เลยไหมคะ
คุณเกศสุริยง : ไม่ๆ ตอนนี้ครูเกศได้วางยาไว้แล้ว ห้ามก็อปบทเพลงต่างๆ โดยเป็นไฟล์รูปหมดเลย เพราะฉะนั้นคุณจะต้องเขียนรายงานเอง
คุณกุ๊งกิ๊ง : สาเหตุที่ทำอย่างนี้ไม่ได้ต้องการอะไรเลย ต้องการให้น้องทำเพิ่ม หนูต้องศึกษาหาความรู้ด้วยลูก
คุณเกศสุริยง : ใครจะคัดลอกแบบนี้คัดลอกไม่ได้เลย เพราะเด็กสมัยนี้จะก็อปวาง แล้วก็ไปปริ๊นส่ง
คุณกุ๊งกิ๊ง : ใช่ อย่างน้อยทำเองจะได้ผ่านตาด้วย จบไปครูถามจะได้ร้องได้



คุณรจ : ให้ครูเกศพูดถึงมิตรภาพมั่งดีกว่าค่ะ
คุณแหม่ม : ครูเกศ 8 ปี รู้จักประมาณกี่คนคะ

คุณเกศสุริยง : จำได้หมด จำชื่อได้หมด มันเหมือนครอบครัวนึงอ่ะค่ะ แล้วการที่เราทักทายกันทุกเช้า ทั้งๆที่เราไม่ได้เจอหน้าแต่เหมือนคนข้างบ้านกันอ่ะ มันต้องมี มันต้องทัก ถ้าไม่ทักเหมือนว่ามันขาดอะไรไป อย่างน้อยเช้ามาต้องเปิดหน้าหมิงหมิงล่ะ เพราะแต่ก่อนตัวเล็กๆนะลูกคุณก๋า เพราะถ้าไม่เปิดมันเหมือนชีวิตฉันขาดอะไรไป คุณก๋าก็มาทุกเช้าแล้วก็พรีเซนลูกตัวเองสุดฤทธิ์
คุณรจ : คนอวดลูก อิอิ
คุณเกศสุริยง : พอมาทุกวันๆก็เลยเป็นความเคยชิน วันไหนที่ไม่เห็นหน้าหมิงหมิง ก็จะรู้สึกว่าวันนี้เรายังไม่เข้าบล็อกเลยนี่หว่า มันก็เลยทำให้เราขยันอัพบล็อกไปเรื่อยๆ
คุณกุ๊งกิ๊ง : กลายเป็นความผูกพัน
คุณเกศสุริยง : ใช่ อย่างท่านอื่นก็มีค่ะ สมัยก่อนก็มีน้องดาวจ๋า น้องดาวจ๋าหัดทำเค้กใหม่ๆ ไหม้บ้างอะไรบ้าง ก็ขำ แต่ตอนนี้กลายเป็นเซียนแล้วนะ น้องดาวเก่งที่สุด แล้วก็มีหลายท่านเยอะแยะก็ยังอยู่
คุณแหม่ม : ถึงแม้จะมีบางท่านห่างหายไป แต่เดี๋ยวก็กลับมา
คุณรจ : บางทีไม่กลับมา มีคนไปตาม
คุณกุ๊งกิ๊ง : เราแฮปปี้นะ เหมือนจริงๆ เราใช้เวลาอยู่ด้วยกันแบบไม่เป็นไร ทุกคนมีเวลาส่วนตัวของตัวเอง อาจไปทำนู่นนี่นั่น แต่ว่างเมื่อไหร่ก็แวะมา มีเพื่อนรออยู่

คุณเกศสุริยง : ธรรมดาทุกปีเราก็จะได้อันดับ 1 นะคะ มาปีนี้ไม่ได้เขียนเลย รู้สึกจะเข้าบล็อกอยู่ 2 วัน 2 ครั้งมั้ง เปิดมาได้ที่ 3 เพื่อนๆก็ยังคิดถึงเรา
คุณกุ๊งกิ๊ง : เพราะว่าเนื้อหาเหมาะสม
คุณเกศสุริยง : ฉันต้องเคลียร์ตัวล่ะ เคลียร์งาน ทำทุกวัน แต่ทุกวันนี้ก็อัพทุก 5 วันนะคะ ตั้งแต่ต้นปีก็ยังไม่ได้พักเลย ตอนนี้จะเป็นศิลปนิพนธ์ของนักศึกษามหาวิทยาลัยต่างๆ ซึ่งครูเกศคัดแต่เด็กสุดยอดมาแล้วทั้งนั้น เพื่อเป็นวิทยาทาน ให้น้องรุ่นต่อไปได้ศึกษา ว่ารุ่นพี่เค้าทำไว้แบบนี้นะๆ ซึ่งเราเป็นสื่อกลางรวบรวมให้ง่ายขึ้น



คุณแหม่ม : ซึ่งตอนนี้ถ้าเสิร์ชจากกูเกิล ก็จะพบบล็อกครูเกศ ซึ่งมันเป็นองค์ความรู้ที่ใหญ่มากเกี่ยวกับนาฎศิลป์ทั้งหมด
คุณเกศสุริยง : ตกใจเหมือนกันนะ เสิร์ชเกศสุริยงขึ้นมาเป็นแถบ แต่มันก็ดีใจเนอะ คือเราทำเราไม่ได้หวังว่าฉันจะต้องดัง ทำไปเรื่อย ทำสนองตัณหาตัวเองรึเปล่าก็ไม่รู้ คือเราชอบเรื่องนี้ เรารักเรื่องนี้ เราก็อยากถ่ายทอด ไม่มีเหน็ดไม่มีเหนื่อย แล้วก็พยายามจะอัพภาพ สมัยก่อนภาพไม่ชัดด้วยเนอะ ตอนนี้ก็พยายามอัพใหม่ๆ
คุณกุ๊งกิ๊ง : มีความเก๋ คือไม่เป็นไรถ้าคนจะมองว่าภาพเมื่อ 8 ปีที่แล้วไม่ชัด เดี๋ยวแม่อัพใหม่ให้
คุณแหม่ม : แม่ก็คือแม่ค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : แม่สะดวกแบบนี้จริงๆ เราก็จะได้เข้าไปดูภาพที่คมชัดมากยิ่งขึ้น เพราะความขยันของ...เกศสุริยง

คุณแหม่ม : ฉันเริ่มอยากให้คุณครูสอนรำแล้วล่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : รบกวนวันนี้ต้องสอนพวกเรารำด้วยนะคะ
คุณรจ : แล้วเราจะเป็นไม้แข็ง ก็ต้องรบกวนดัดเรานิดหนึ่ง
คุณเกศสุริยง : ได้ค่ะ วันนี้เราอาจจะสอนพื้นฐาน ซึ่งพื้นฐานก็ไม่ยากหรอกค่ะ แต่การเรียนนาฎศิลป์ รำเป็นกับรำได้มันต่างกัน
ใครๆก็รำได้ แต่รำเป็นก็จะยากนิดหนึ่ง
คุณกุ๊งกิ๊ง : รำได้คือ...
คุณเกศสุริยง : รำไปเรื่อย
คุณกุ๊งกิ๊ง : แต่เดี๋ยวเราจะมารำให้เป็นกัน

ไปติดตามกันในคลิปเลยค่ะว่าครูเกศจะสามารถทำให้ทั้งสามสาวของเรารำได้มากน้อยขนาดไหนค่ะ ทีมงานก็ขอแอบแปะภาพสวยๆไว้ก่อนล่ะกันเนอะ

Smiley



ตัวอย่างการรำเพลงหน้าพาทย์ตระนิมิตร โดยครูเกศสุริยงค่ะ











ก่อนที่ครูเกศจะพาเราออกเดินทางเที่ยวในอ่างทอง ต้องขอขอบคุณสถานที่สวยๆ อย่างร้านอาหารไทยบรรยากาศริมน้ำ "ร้านนิรมิต" ร้านอาหารชื่อดังประจำอ่างทอง ที่ใครมาอ่างทองแล้วไม่มาทานอาหารที่นี่ แสดงว่ายังไม่ถึงอ่างทองกันนะจ๊ะ

Smiley


"ร้านนิรมิต" ตำบลศาลเจ้าโรงทอง อำเภอวิเศษชัยชาญ จ.อ่างทอง ค่ะ :: MAP ::



ก่อนรับประทานอาหารก็ขอแชะภาพกันสักนิดก่อน Smiley


เมนูเด็ดรับประกันความอร่อย เช่น ฉู่ฉี่ปลาเนื้ออ่อนผักบุ้ง ไก่ทอดนิรมิต ผัดไทยกุ้งสด ต้มยำกุ้งน้ำข้น ทอดมันกุ้ง ผัดฉ่าปลาคัง และอื่นๆอีกมากมายที่กินแล้วมีความสุข

Smiley


นอกจากโต๊ะที่สามารถรองรับแขกได้มากมายแล้ว ยังมีมุมกาแฟ มุมล้างมือ มุมห้องน้ำ มุมเดินเล่นพักผ่อนที่เป็นสัดส่วน และอำนวยความสะดวกแก่แขกที่มาใช้บริการค่ะ


มุมริมน้ำก็ร่มรื่นเหมาะกับวันสบายๆ รับประทานอาหารกับครอบครัว รับลมเย็นๆให้สดชื่นกันค่ะ

หรือถ้าต้องการจัดเลี้ยงเป็นหมู่คณะก็มีห้องรับรองด้วยนะคะ

แต่ช้าก่อน...ร้านของฝากก็มีให้บริการสำหรับนักท่องเที่ยวกันด้วยนะจ๊ะ มีของฝากให้เลือกสรรมากมาย

ทางร้านมีของฝากเป็นกระเช้าด้วย
เห็นขนมกลีบลำดวน กับ
คุ้กกี้สิงคโปร์แล้วน่าหม่ำจัง

Smiley

ใครที่สนใจหรือแวะมาอ่างทอง
ตามมาที่ "ร้านนิรมิต"
ตำบลศาลเจ้าโรงทอง อำเภอวิเศษชัยชาญ
จ.อ่างทอง ค่ะ




อากาศร้อนไม่เป็นอุปสรรคต่อพวกเรา จบจากร้านนิรมิตก็ชวนกันแวะ "ตลาดศาลเจ้าโรงทอง" กันต่อจ้า Smiley


เรื่องกินไม่เคยพลาด! แวะมาชิมขนมไข่ปลา ขนมที่ปัจจุบันเรียกได้ว่าหากินยากมาก (ก.ไก่ล้านตัว) ใครที่แวะอ่างทองอย่าลืมตามมาชิมกันนะคะ


อาหารละลานตามากเลยค่ะ กินกันจนจุกท้อง จนต้องซื้อหอบกลับกรุงเทพฯ อิอิ
Smiley


สุดท้ายนี้ครูเกศก็พาสามพิธีกรและทีมงานรายการ BlogGang Hang Girls มาไหว้ที่ศาลเจ้ากวนอูเพื่อเป็นสิริมงคล และจะได้เดินทางกลับกันอย่างปลอดภัยค่ะ Smiley



เป็นยังไงกันบ้างคะ? สนุกกันไหมเอ่ย? ทางทีมงานหวังเป็นอย่างยิ่งว่าบทสัมภาษณ์ในครั้งนี้จะทำให้เพื่อนสมาชิกหลายท่านได้รู้จักตัวตนของครูเกศมากขึ้น และได้รู้ว่าสมาชิกของบล็อกแก๊งมีคุณภาพและโดดเด่นต่างกันออกไปอีกด้วย ที่น่าชื่นชมคือครูเกศพร้อมที่จะเผยแพร่เรื่องราวความรู้นาฏศิลป์ไทย ที่ใครหลายคนอาจลืมเลือนกันไปนานแล้ว

สำหรับท่านใดที่สนใจเรื่องราวเกี่ยวกับนาฏศิลป์ไทยหรืออยากแวะเข้าไปทักทายพูดคุยกับครูเกศ สามารถเข้ามาได้ที่บล็อก "เกศสุริยง" https://rouenrarai.bloggang.com ได้เลยนะคะ

Smiley



Create Date : 06 พฤศจิกายน 2560
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2560 14:51:36 น. 34 comments
Counter : 42574 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณhaiku, คุณเกศสุริยง, คุณอุ้มสี, คุณThe Kop Civil, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณเริงฤดีนะ, คุณtoor36, คุณทรงไทยเดิม, คุณnewyorknurse, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณกะว่าก๋า, คุณlovereason


 
เป็นหนึ่งในเพื่อนบล็อกที่เขียนบล็อกได้สม่ำเสมอจริงๆ ค่ะ

ได้เที่ยวอ่างทองด้วยยยยยยยยยย อิจฉาาาา


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 6 พฤศจิกายน 2560 เวลา:14:43:09 น.  

 
เห็นชื่อ...มานานเลยครับ

พอบอกว่า ทำบล๊อกพันกว่าบล๊อก ลมจะใส่ 555 ขยันมาก
เลยครับ ผมเขียนมา 7 ปีแค่ 600 กว่าเอง

แถมเข้ากูเกิ้ลค้นหา พบด้วย สุดยอดครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 6 พฤศจิกายน 2560 เวลา:19:14:24 น.  

 
คุณเกศของงเราสุดยอดมากๆ ค่ะ


โดย: kae+aoe วันที่: 6 พฤศจิกายน 2560 เวลา:20:09:35 น.  

 
เห็นชื่อบล๊อก"เกศสุริยง" ตั้งแต่เริ่มเขียนบล๊อกค่ะ
เข้าไปเยี่ยมบ้างเป็นครั้งคราว
ตอนนี้เข้าไปเกือบทุกบล๊อกของครูเกศ
ชอบนาฏศิลป์ตั้งแต่เด็ก แต่ไม่มีโอกาสเรียน
เดี๋ยวนี้ยังชอบชมนาฏศิลป์คร่า

ส่วนร้านอาหาร "นิรมิต" ก็สนใจมากค่ะ
อาหารน่ากินทั้งนั้นเลย


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2560 เวลา:21:25:58 น.  

 
ได้รู้จักรำสวย ๆ ชื่อเพราะ ๆ ไหนจะชุดโขน หัวโขนอีกมากมาย...

ขอบคุณครูเกศค่ะ



โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 6 พฤศจิกายน 2560 เวลา:21:41:20 น.  

 
ครูเกศน่ารักมากค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 6 พฤศจิกายน 2560 เวลา:22:05:03 น.  

 
ขอบพระคุณทุกๆท่านนะคะ ดีใจค่ะที่ได้เป็นครอบครัวbloggang บ้านหลังนี้อบอุ่นจริงๆค่ะ


โดย: เกศสุริยง วันที่: 6 พฤศจิกายน 2560 เวลา:23:24:59 น.  

 
ว๊าววววว....ประทับใจครูเกศค่ะ
มาโหวต


โดย: อุ้มสี วันที่: 7 พฤศจิกายน 2560 เวลา:1:06:29 น.  

 
สวัสดีคะ..

เป็นเพื่อน Bloggang ที่น่ายกย่องท่านหนึ่งคะ

มีความสามารถมากๆคะ



โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2560 เวลา:5:44:40 น.  

 
ครูเกศเก่งมากๆค่ะ



โดย: mambymam วันที่: 7 พฤศจิกายน 2560 เวลา:18:54:15 น.  

 


สนุกมาก
สวยงามมาก
เริดมาก
ชอบมากๆค่ะ





โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 7 พฤศจิกายน 2560 เวลา:22:28:45 น.  

 
ของครูเกศยอดเยี่ยมตรงที่ทำคลิปเองด้วยนี่แหละครับ

ปีนี้ขอมอบสายสะพาย Best Education Blog #1 คืนครับ ถึงจะเขียนหมวดเดียวกันแต่เนื้อหาคนละแนวกันเลย วัฒนธรรม กับ ภาษา ผมว่านี่แหละมันคือความสนุกของบล็อกแก๊ง

วิชาถ้าเรามี แล้วเราเอามาเขียน ก็เป็นการทบทวนไปในตัว มีแต่ได้กับได้ ไม่ว่าจะเป็นคนอ่านหรือผู้เขียนเอง นี่แหละผมว่ามันเป็นจุดสำคัญที่หลายๆ คนมักมองข้าม

ผมเขียนมาขึ้นปีที่ 11 พึ่ง 600 กว่าเอนทรี่เอง


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2560 เวลา:22:58:58 น.  

 
ขอบคุณน้องเต้ย-คุณไวน์-คุณเก๋แม่น้องซี-คุณอุ้ม-คุณอ้อมแอ้ม-คุณอ้อ-คุณต่อ-คุณหนู-แม่ซอง-พี่ตุ๊ก/ขอบคุณมิตรภาพที่มีให้กันเสมอนะคะ


โดย: เกศสุริยง วันที่: 8 พฤศจิกายน 2560 เวลา:2:23:54 น.  

 
มาชื่นชมค่ะ คุณครูเกศ ชมลูกศิษย์แสดง
มานาน วันนี้ครูมาเองเลยนะคะ ไม่แปลกใจ
เลยว่าทำไมลูกศิษย์เก่ง



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2560 เวลา:15:42:35 น.  

 
ได้รู้จักครูเกศมากขึ้น เหมือนได้คุยกับตัวเป็นๆ ค่ะ



โดย: หอมกร วันที่: 10 พฤศจิกายน 2560 เวลา:8:26:05 น.  

 


วันก่อนนั่งดูคลิป
ดูไปยิ้มไปครับครูเกศ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2560 เวลา:8:03:58 น.  

 
มาทักทายครูเกศและทีมงานค่ะ...น่ารักทุกคน
นอกจากได้ไปพบเพื่อนบล็อกแล้ว ยังได้เที่ยวได้หม่ำของอร่อยอีกด้วย อิจฉาเลยค่ะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2560 เวลา:13:22:52 น.  

 
ขอบคุณพี่ภา-คุณก๋า-คุณโอ-คุณหอมกร-ขอบคุณมิตรภาพสวยงามตลอดมาเลยนะคะ


โดย: เกศสุริยง วันที่: 11 พฤศจิกายน 2560 เวลา:22:50:50 น.  

 
ตามมาช้ามากๆ
ครูเกศเก่งมากเลยค่ะ
ได้รู้จักครูเกศมากขึ้นเยอะเลย
ขอบคุณมากค่า


โดย: lovereason วันที่: 13 พฤศจิกายน 2560 เวลา:21:11:12 น.  

 
เย้ๆ ไปหาครูเกศถึงที่เลย
น่ารักมากเลยค่า
แม้ปีก่อนๆ ครูเกศจะหายไปบ้าง
แต่ปีนี้ครูเกศก็ไม่ลืมบล็อกนะคะ กลับมาสม่ำเสมอเหมือนเดิม
พร้อมกับเอกลักษณ์ความเป็นไทยที่เอามาแบ่งปัน
ชนิดที่ว่า คนอื่นทำไมไ่ด้ รู้ไม่เท่าครูเกศจริงๆค่า

บุคคลที่น่ายกย่อง
ศิลปินแห่งชาติ ประมาณนี้เลยค่า




โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 14 พฤศจิกายน 2560 เวลา:16:50:54 น.  

 
ได้ชมคลิปแล้วครับ ครูเกศเยี่ยมจริงๆครับ


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 15 พฤศจิกายน 2560 เวลา:9:22:51 น.  

 
สุดยอดมากๆครับ


โดย: ลายขาว (Mr_ลายขาว ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2560 เวลา:19:20:57 น.  

 

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาตามชมครูเกศครับ รู้จักกันในบล็อกตั้งนานแล้ววันนี้เพื่งจะได้เห็นตัวจริงๆ ครับ ครูเกศงามสมเป็นนางรำนาฏศิลป์เลยครับ

อิอิ



โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:14:48:36 น.  

 
ขอบคุณน้องนุ่น/คุณลายขาว/น้องริน/คุณกล่อง สำหรับกำลังใจนะคะ


โดย: ล้งเล้งลัลล้า วันที่: 8 มกราคม 2561 เวลา:0:43:14 น.  

 
it is good~~
pantip


โดย: good! (สมาชิกหมายเลข 4566594 ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2561 เวลา:12:01:13 น.  

 
สวัสดีคะ..

มาอ่านชีวิตของครูเกศ..ชื่นชมคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ



โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 2 มิถุนายน 2561 เวลา:7:26:38 น.  

 
good!//www.pantip.live/


โดย: good (สมาชิกหมายเลข 4580259 ) วันที่: 4 มิถุนายน 2561 เวลา:11:03:07 น.  

 
//test100k4-form-3663778.ssr.ias-lab.de


โดย: test100k4-form-3663778.ssr.ias-lab.de IP: 188.40.113.83 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2563 เวลา:15:04:51 น.  

 
ซึ่งกลุ่มคนวัยที่กล่าวมานี้มักมีค่านิยมไปในทิศทางเดียวกันคือ กินหรู เที่ยวหรู นิยมสินค้าแบรนด์เนม อะไรที่เป็นเทรนด์กลุ่มคนเหล่านี้เกือบ 70% จะทำตามทำให้ปัจจุบันค่านิยมของสังคมเปลี่ยนไปกลายเป็น ไฮโซแค่เปลือกนอก ด้วยการประโคมเสื้อผ้าราคาแพง game688 กระเป๋ารองเท้าต้องแบรนด์หรู ทานข้าวตามร้านดัง ใช้เงินเหมือนผลิตแบงค์ได้เอง ด้วยค่านิยมนี้เองทำให้หลายๆคนเป็นหนี้เพราะต้องหาสิ่งเหล่านี้เพื่อให้ทัดเทียมคนอื่นๆ จะว่าไปมันก็เหมือนวงจรอุบาทว์ที่สร้างคนให้เป็นหนี้ และคนยุคนี้อาจหลงลืมกลอนสอนใจบทนี้กันแล้ว


โดย: game 688 (สมาชิกหมายเลข 7178737 ) วันที่: 20 สิงหาคม 2565 เวลา:14:51:13 น.  

 
ผู้ที่หลุดจากสังคมมหาวิทยาลัยใหม่ๆชอบคิดและก็ทำอะไรอย่างไม่ประสีประสา คนอย่างงี้ไม่บางทีอาจเจริญได้ไกลหรือเร็ว ถ้าหากถามนิสิตว่าจบการศึกษาแล้วต้องการปฏิบัติงานอะไร โดยมากจะตอบว่าสอบเข้ารับราขการ ผู้ที่เรียนสูงหน่อยก็ต้องการเป็นคุณครูมหาวิทยาลัย ศึกษาต่อต่างแดน ปฏิบัติงานศึกษาค้นคว้า คำตอบอย่างงี้หมายความว่าไม่มีสมองเป็นของตนเอง ก็เลยดำเนินชีวิตอย่างเฉื่อยชา ไม่เคยทราบสึกทราบสา เชื่องช้า พอใจศึกษาอยู่บ้างแม้กระนั้นไม่รักความเจริญรุ่งเรือง ชีวิตวัยรุ่นก็เลยผ่านไปอย่างมัว หากมัวแต่หลบอยู่ในบ้านก็ไม่บางทีอาจศึกษาค้นพบตนเองได้ ทดลองก้าวออกไปดูโลกข้างนอก เสวนากับคนอื่นๆ เข้าพบสังคม รู้จักผู้คนหลายชนิด แล้วคุณจะได้อะไรมากขึ้นอีกมากมายเลยgame789


โดย: game789 (สมาชิกหมายเลข 7178710 ) วันที่: 20 สิงหาคม 2565 เวลา:15:10:12 น.  

 


โดย: สมาชิกหมายเลข 7178710 วันที่: 20 สิงหาคม 2565 เวลา:15:13:40 น.  

 


โดย: PG (สมาชิกหมายเลข 7178710 ) วันที่: 20 สิงหาคม 2565 เวลา:15:17:56 น.  

 


โดย: SLOT (สมาชิกหมายเลข 7178710 ) วันที่: 20 สิงหาคม 2565 เวลา:15:22:14 น.  

 


โดย: SLOT PG 789 (สมาชิกหมายเลข 7178710 ) วันที่: 20 สิงหาคม 2565 เวลา:15:23:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

BlogGang Hang Girls
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]




Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2560
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
6 พฤศจิกายน 2560
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add BlogGang Hang Girls's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.